W jaki sposób dbać o sprawnosć fizyczną starszych przedszkolaków

poniedziałek, 09 lutego 2015 17:16

„W JAKI SPOSÓB DBAĆ O SPRAWNOŚĆ FIZYCZNĄ STARSZYCH PRZEDSZKOLAKÓW?”

Okres od trzeciego do siódmego roku życia nazwano złotym wiekiem motoryczności dzieci. Potrzeba ruchu jest w tym czasie tak wielka, że jej niezaspokojenie określa się głodem ruchowym. Dla prawidłowego rozwoju fizycznego dziecko powinno codziennie do woli biegać, skakać, bawić się piłką itp. Nie da się też „na zapas” ruchowo wyszaleć. Dzieci mają indywidualne zapotrzebowanie na aktywność ruchową. Nieco inaczej kształtuje się to u chłopców i dziewczynek. Dzieci są aktywne ruchowo od chwili, gdy rano wstaną z łóżka, do wieczora, gdy zasypiają. Jeżeli dorośli nie ograniczają aktywności ruchowej dzieci, one w naturalny sposób realizują te formy, które są im niezbędne do harmonijnego rozwoju psychoruchowego. Ich ciało także doskonale wie, kiedy i jak długo trzeba odpoczywać. Dla prawidłowego rozwoju psychoruchowego dzieci trzeba im zapewnić co najmniej 3 godziny dziennie intensywnej aktywności ruchowej. Gdy czas ten jest skracany, dzieci zaczynają cierpieć na niezaspokojoną potrzebę ruchu, co przejawia się w takich zachowaniach, jak:

- gdy dłużej siedzą na krzesełkach, wymachują nogami, kołyszą się, mocują się z blatem, pokładają się na stole itp.

- gdy muszą stać przez dłuższy czas, podskakują i wymachują rękami, a gdy są w grupie, dodatkowo popychają, szarpią itp.

- gdy spacerują z dorosłymi wyrywają się, wchodzą na każdy murek, kopią co popadnie, mocują się z drzewami itp.

Po powrocie z przedszkola do domu zamiast spokojnie się bawić skaczą po meblach, tarzają się po dywanach, biegają bez celu po całym mieszkaniu.

Dlaczego dzieci muszą być aktywne ruchowo na świeżym powietrzu: w ogrodzie, na boisku, w parku itd.?

1. Ze względu na zapotrzebowanie organizmu na tlen i właściwe oddychanie. Ćwiczenia i zabawy ruchowe na świeżym powietrzu mogą znacznie zwiększyć ilość przepływającej krwi, co ma wpływ na dotlenienie organizmu.
2. Swobodny spacer sprzyja głębokiemu oddychaniu. Natomiast pozycja siedząca i pochylenie ciała (np. przy rysowaniu, oglądaniu obrazków czy) zmniejsza głębokość oddechu – organizm otrzymuje znacznie mniej tlenu.
3. Hartowanie (uodparnianie) dzieci poprzez pobyt na świeżym powietrzu. Kształtując odporność dzieci na choroby „przeziębienia”, trzeba je stopniowo przyzwyczajać do zmieniającej się temperatury.

Dalsza część artykułu: W jaki sposób dbać o sprawnosć fizyczną starszych przedszkolaków

Wspieranie rozwoju dziecka mlodszego do realizacji obowiązku szkolnego w kontekscie nauczyciela i rodzica

poniedziałek, 09 lutego 2015 17:07

Wspieranie rozwoju dziecka młodszego do realizacji obowiązku szkolnego w kontekście nauczyciela i  rodzica.

Okres od urodzenia do trzeciego roku życia oraz następnie okres przedszkolny jest niewątpliwie fundamentalnym okresem, od którego zależą nie tylko przyszłe sukcesy dziecka w szkole, ale przede wszystkim jego pomyślna przyszłość w życiu dorosłym. Dlatego już na tym etapie małe dziecko powinno być wspierane w swoim indywidualnym rozwoju psychoruchowym, aby rozwój ten miał szansę stać się optymalny.

Prawidłowy rozwój dziecka kształtuje w dużej mierze środowisko, w którym najistotniejszą rolę odgrywa dom i placówki oświatowo-wychowawcze. Nowelizacja ustawy o systemie oświaty,  wprowadzająca od 1 września 2015 roku obowiązek szkolny wszystkich dzieci sześcioletnich, stawia przed nauczycielami przedszkoli oraz rodzicami nowe wyzwania, przede wszystkim dużej wrażliwości na pojawiające się w tym okresie zmiany rozwojowe i adekwatne reagowanie na nie, zwrócenie uwagi na zasoby dziecka , wnikliwej diagnozy, monitorowania zachodzących zmian w strefie najbliższego rozwoju, tworzenia bogatych i zróżnicowanych ofert rozwojowych mogących wyjść naprzeciw zróżnicowanym potrzebom i możliwościom dziecka.

Wychowanie przedszkolne obejmuje wspomaganie rozwoju i wczesną edukację dzieci od trzeciego roku życia  do rozpoczęcia nauki w klasie pierwszej szkoły podstawowej, a głównym celem tego wychowania jest wspomaganie i ukierunkowywanie rozwoju dziecka zgodnie z jego wrodzonym potencjałem i możliwościami psychoruchowymi. O sukcesie dziecka w przedszkolu decyduje szereg czynników, które można podzielić na trzy grupy: mianowicie czynniki środowiskowe czyli wpływ bliższego i dalszego środowiska; pedagogiczne czyli przedszkole, system przedszkolny i nauczyciele, oraz osobowościowe czyli indywidualne właściwości jednostki. Oddziaływanie przedszkola i nauczycieli na osiągnięcia dziecka nie podlega dyskusji. Przedszkole wyposażone w dobre pomoce dydaktyczne, prawidłową organizację placówki, rzetelnie przygotowana kadra pedagogiczna, dobra opieka, współpraca przedszkola z domem rodzinnym działa osobliwie stymulująco na sukcesy wychowanków. Efektywność oddziaływań wychowawczo-dydaktyczno-opiekuńczych wspierających rozwój dziecka młodszego w dużym stopniu zależy od rodziców, ale także i nauczycieli przedszkoli, dlatego też dla nich poniżej przedstawione zostaną sposoby wsparcia dziecka młodszego przed rozpoczęciem obowiązku szkolnego.

Dalsza część artykułu: Wspieranie rozwoju dziecka mlodszego do realizacji obowiązku szkolnego w kontekscie nauczyciela i rodzica

CUKIER W DIECIE DZIECKA

poniedziałek, 16 czerwca 2014 16:23

CUKIER W DIECIE DZIECKA

Zdrowy organizm w naturalny sposób łaknie, w zrównoważonej formie, wszystkich smaków podstawowych. Jednak człowiek (i nie tylko), naturalny smak słodki upodobał sobie szczególnie. Harmonizuje on ciało i umysł, wzmacnia i odpręża nasz organizm, zwalnia wszelkie przemiany równoważąc pracę organizmu, wspiera zdolność skupiania i uwagi. Dlatego też tak chętnie sięgamy po posiłkach po desery. Gdy mówimy o słodkim smaku mimowolnie kojarzymy go z cukrem. Cukry spożywcze dzielą się na dwie kategorie:
•    cukier rafinowany (oczyszczony, tzw. biały)
•    cukier nierafinowany (nieoczyszczony, bogaty w minerały i witaminy)

Dalsza część artykułu: CUKIER W DIECIE DZIECKA

JAK KSZTAŁTOWAĆ NAWYKI ŻYWIENIOWE U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

poniedziałek, 09 czerwca 2014 16:27

JAK KSZTAŁTOWAĆ NAWYKI ŻYWIENIOWE U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM


Pomiędzy 1,a 3 rokiem życia rozwijają się u dzieci preferencje i nawyki żywieniowe, i jeśli są złe to powstają na całe życie, a jeśli dobre gwarantują dziecku harmonijny i zdrowy rozwój.
W tym wieku dziecko jest ciekawe i gotowe poznawać różnorodne smaki i dlatego należy rozpocząć stopniowe poszerzanie jadłospisu dziecka.
Jeżeli dziecko odrzuca proponowane potrawy nie należy poddawać się tak łatwo, należy być cierpliwym. Warto być konsekwentnym, ponieważ wzory postaw i zachowań ( także w stosunku do jedzenia) utrwalają się w pierwszych latach życia dziecka i mają szansę zaowocować w przyszłości.

Dalsza część artykułu: JAK KSZTAŁTOWAĆ NAWYKI ŻYWIENIOWE U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM