KIM BĘDĘ, GDY DOROSNĄ? MOŻE PSZCZELARZEM? – spotkanie z tatą Julka z IV grupy

niedziela, 15 grudnia 2013 10:39

KIM BĘDĘ, GDY DOROSNĄ? MOŻE PSZCZELARZEM? – spotkanie z tatą Julka z IV grupy

Grudniowym gościem dzieci z grupy IV „Stokrotki” (13.12.2013r.) był pan Hubert Ciepluch – tata Julka z naszej grupy.
Pan Hubert opowiedział dzieciom jak robi się miód. A odbywa się to następująco: pszczelarz musi zbudować ul, który składa się ze specjalnych ramek – dzieci miały okazję budować takie ramki, co wcale nie było łatwe. Pan Hubert pokazał dzieciom jak wygląda węza pszczela, czyli żółty pachnący plasterek, na którym buduje się komórki na miód. W komórkach pszczoły robią miód. Jak jest gotowy to trzeba go pszczołom zabrać, co nazywa się miodobraniem. Wykonuje się to w specjalnym stroju, który chroni przed ukąszeniami. Dzieci go oczywiście przymierzały.Potrzebny jest też specjalny odymiacz, dzięki któremu pszczoły uciekają, a pszczelarz w tym czasie może zebrać miód. Po rozłożeniu ramek z miodem na stole zaczyna się odsklepianie – wieczka miodowe zdejmuje się specjalnymi grabkami. Teraz potrzebna jest maszyna, która wykręca miód (Julek wiedział, że nazywa się ona miodarką). W miodarce kręcą się ramki, a miód z nich „wylatuje” i … do słoika – jak stwierdziły dzieci. Dowiedzieliśmy się, ze świeży miód jest lejący, później robi się twardy. Słoiczki z miodem pana Huberta „powędrowały” do domów dzieci. Dzieci były pod ogromnym wrażeniem tego spotkania.    

Opracowała: Marzena Krueger

Święty Mikołaj odwiedza dzieci z Przedszkola „Stokrotka”

poniedziałek, 09 grudnia 2013 15:49

Święty Mikołaj odwiedza dzieci z Przedszkola „Stokrotka”
Dla każdego dziecka 6 grudzień to właśnie jeden z tych najważniejszych dni w roku. Dzień,
w  którym z niecierpliwością czeka się na wyjątkowego gościa. Czasami zagląda on do nas kiedy jeszcze śpimy i zostawia coś miłego w bucie, a czasami odwiedza dzieci w szkołach i przedszkolach by zostawić im cudowne prezenty, które dzieci uwielbiają. Tak też i było w naszym przedszkolu. Już kilka dni wcześniej można było wyczuć nastrój mikołajkowy, gdy na korytarzach i w salach zaczęły pojawiać się mikołajkowe ozdoby, kartki, prace mikołajowe, a wszystko po to by poczuć tą niesamowicie ciepłą, choć grudniową atmosferę. Tegoż dnia dzieciaki przychodziły z wielkim uśmiechem do przedszkola i opowiadały jak cudowne upominki znalazły w butach. A gdy wspólnie po śniadaniu w swoich grupach zasiadły do koła, rozmawiając o obecnym święcie usłyszały dzwoniące dzwoneczki. Nie musiały zgadywać czyje to dzwoneczki dobrze wiedziały, że do naszego przedszkola przyjechał Mikołaj. Z wielkim workiem prezentów odwiedził każdą grupę i zostawił w niej najróżniejsze zabawki, gry, książki, samochody i klocki, a do tego coś słodkiego i czekoladowego dla każdego dziecka. Jednak  „dawanie drugiej osobie” ma siłę zwrotną, nasze pociechy dobrze o tym wiedzą i każda grupa przygotowała coś dla Mikołaja, coś co mają najpiękniejszego w sobie „czyste serduszka szczerozłote”*, o których śpiewała Majka Jeżowska: „Takie serduszka pięknie grzeją. W długich podróżach wśród zamieci, Dzieci są Pana Mikołajem, a Pan jest Mikołajem dzieci.”* Mikołaj słuchając wierszy i piosenek jakie dzieci przygotowały na pewno czuł moc tych serduszek. Na pamiątkę tego miłego spotkania, każda grupa zrobiła sobie zdjęcie z Mikołajem, które będzie można oglądać na stornie przedszkola, do czego Państwa namawiamy i ciepło zapraszamy. „Kochany Panie Mikołaju, my tak czekamy każdej zimy”  - i tak naprawdę jest, każde dziecko bardzo czeka na ten dzień spotkania, dziękujemy tym co przyłożyli się choć troszkę do tego, aby ten dzień miał miejsce. Myślę, że osoby które mają wkład w to, aby to święto było dla dzieci radosnym świętem na pewno poczuły tak jak Mikołaj żar tych serduszek.
*fragment utworu Majki Jeżowskiej „Kochany Panie Mikołaju”
Opracowała Milena Filipkowska

INTELIGENCJA EMOCJONALNA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

poniedziałek, 09 grudnia 2013 15:44

INTELIGENCJA EMOCJONALNA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
Inteligencja emocjonalna to cecha umożliwiająca dziecku skuteczne zachowanie się wobec ludzi, zadań, sytuacji. Charakteryzuje się samokontrolą, zapałem, wytrwałością, zdolnością do motywacji.
Jest to:
- empatia- zdolność odczuwania stanów emocjonalnych innej osoby,
- umiejętność wyrażania i rozumienia uczuć,
- umiejętność kontrolowania własnych emocji, np. złości,
- niezależność ,
- umiejętność dostosowania się do zmian,
- zdolność budzenia sympatii,
- umiejętność rozwiązywania problemów międzyludzkich,
- wytrwałość,
- przyjazny stosunek do ludzi i świata,
- okazywanie szacunku innym,
- asertywność

Emocjonalność człowieka jest uważana jako wrodzona zdolność i należy ją kształtować przez całe życie. Inteligencja emocjonalna  kształtuje się już od samego urodzenia dziecka i z chwilą przyjścia na świat rodzice są nieodłącznym elementem rozwoju ich osobowości. Rodzice są najważniejszym ogniwem rozwoju emocjonalności dziecka. Codzienny kontakt z rodzicami nawet ten najmniejszy ma ogromnie ważne znaczenie,  ciągłe powtarzanie tych samych zwrotów, zachowań wpływa na emocjonalny światopogląd i umiejętności każdego dziecka a tym samym na kształtujący się charakter. By wychować dziecko inteligentnie emocjonalne sami muszą być dla nich przykładem. Rodzice powinni się przyznawać do swoich błędów, akceptować i darzyć pełną miłością swoje dzieci. Życie rodzinne nie powinno być nudne i napiętnowane trudnościami. To, w jaki sposób zostaną wychowane przez rodziców z pewnością zaowocuje w przyszłości. Rodzina jest ważnym i najważniejszym ogniwem w rozwoju obszarów  inteligencji emocjonalnej, każde dziecko jednak rozwija się inaczej i dla każdego dziecka należy poświęcić odpowiednią ilość czasu.  Rodzice powinni uczyć od najmłodszych lat radzić sobie z własnymi uczuciami, wtedy ułatwia to dziecku orientować się w zakresie stanów emocjonalnych, doświadczonych przez innych ludzi. Dzięki temu uczą się również panowania nad gniewem, umieć przepraszać, radzić sobie ze stresem. Od najmłodszych lat należy rozmawiać z dzieckiem na temat reguł obowiązujących w społeczeństwie. Nie wyśmiewaj leków dziecka, rozmawiaj o swoich emocjach, pomóż maluchowi w nazywaniu swoich uczuć.

Dalsza część artykułu: INTELIGENCJA EMOCJONALNA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM