Artykuły dla rodziówArtykuły dla rodziców
WSPIERAJ! NIE WYRĘCZAJ! - CO OZNACZA SAMODZIELNOŚĆ U PRZEDSZKOLAKA?
wtorek, 07 stycznia 2014 13:16
WSPIERAJ! NIE WYRĘCZAJ! - CO OZNACZA SAMODZIELNOŚĆ
U PRZEDSZKOLAKA?
Podstawowym warunkiem usamodzielnienia sie dziecka jest jego zaradność, czyli umiejętność wykonywania pewnych czynności - zwłaszcza samoobsługowych - bez pomocy dorosłych.
W zakresie kształtowania się umiejętności samoobsługowych trzylatków można wyróżnić następujące czynności:
Trzylatek myje ręce i twarz nie mocząc ubrania i wyciera je ręcznikiem. Potrafi samodzielnie jeść. Umiejętności te dziecko doskonali w zabawach, np. karmiąc lalki, kąpiąc je czy czesząc. Trzylatek stara się też wyręczać dorosłych w prostych czynnościach: podaje różne przedmioty, potrafi przypilnować dziecko w wózku. Pomaganie dorosłym sprawia mu wielką przyjemność.
Trzylatek powinien uczyć się, jak poprawnie korzystać z ubikacji: zdjąć bieliznę, załatwić się, wytrzeć pupę i podciągnąć majtki, a na koniec umyć i wytrzeć ręce.
Samodzielne rozbieranie i ubieranie się. Trzylatek ma kłopoty z rozróżnianiem przodu i tyłu przy nakładaniu bluzy, koszulki, kurtki itp. Jest mu obojętne, na którą nogę zakłada buty. Wie, że trzeba włożyć nogi w nogawki, ale myli mu się przód z tyłem i często obie nogi wkłada do jednej nogawki. Wszystko to jest bardzo trudne. Jednak im szybciej dziecko opanuje te czynności, tym lepiej dla niego, rodziców i innych ludzi, z którymi się styka. Jeżeli uda się dorosłemu ukształtować te czynności tak, aby przeszły one w nawyk, będą one niezwykle trwałe.
Dalsza część artykułu: WSPIERAJ! NIE WYRĘCZAJ! - CO OZNACZA SAMODZIELNOŚĆ U PRZEDSZKOLAKA?
INTELIGENCJA EMOCJONALNA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
poniedziałek, 09 grudnia 2013 15:44
INTELIGENCJA EMOCJONALNA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
Inteligencja emocjonalna to cecha umożliwiająca dziecku skuteczne zachowanie się wobec ludzi, zadań, sytuacji. Charakteryzuje się samokontrolą, zapałem, wytrwałością, zdolnością do motywacji.
Jest to:
- empatia- zdolność odczuwania stanów emocjonalnych innej osoby,
- umiejętność wyrażania i rozumienia uczuć,
- umiejętność kontrolowania własnych emocji, np. złości,
- niezależność ,
- umiejętność dostosowania się do zmian,
- zdolność budzenia sympatii,
- umiejętność rozwiązywania problemów międzyludzkich,
- wytrwałość,
- przyjazny stosunek do ludzi i świata,
- okazywanie szacunku innym,
- asertywność
Emocjonalność człowieka jest uważana jako wrodzona zdolność i należy ją kształtować przez całe życie. Inteligencja emocjonalna kształtuje się już od samego urodzenia dziecka i z chwilą przyjścia na świat rodzice są nieodłącznym elementem rozwoju ich osobowości. Rodzice są najważniejszym ogniwem rozwoju emocjonalności dziecka. Codzienny kontakt z rodzicami nawet ten najmniejszy ma ogromnie ważne znaczenie, ciągłe powtarzanie tych samych zwrotów, zachowań wpływa na emocjonalny światopogląd i umiejętności każdego dziecka a tym samym na kształtujący się charakter. By wychować dziecko inteligentnie emocjonalne sami muszą być dla nich przykładem. Rodzice powinni się przyznawać do swoich błędów, akceptować i darzyć pełną miłością swoje dzieci. Życie rodzinne nie powinno być nudne i napiętnowane trudnościami. To, w jaki sposób zostaną wychowane przez rodziców z pewnością zaowocuje w przyszłości. Rodzina jest ważnym i najważniejszym ogniwem w rozwoju obszarów inteligencji emocjonalnej, każde dziecko jednak rozwija się inaczej i dla każdego dziecka należy poświęcić odpowiednią ilość czasu. Rodzice powinni uczyć od najmłodszych lat radzić sobie z własnymi uczuciami, wtedy ułatwia to dziecku orientować się w zakresie stanów emocjonalnych, doświadczonych przez innych ludzi. Dzięki temu uczą się również panowania nad gniewem, umieć przepraszać, radzić sobie ze stresem. Od najmłodszych lat należy rozmawiać z dzieckiem na temat reguł obowiązujących w społeczeństwie. Nie wyśmiewaj leków dziecka, rozmawiaj o swoich emocjach, pomóż maluchowi w nazywaniu swoich uczuć.
Dalsza część artykułu: INTELIGENCJA EMOCJONALNA U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM
POCZYTAJ MI MAMO, POCZYTAJ MI TATO – DYLEMAT RODZICÓW, CZYLI JAKĄ WYBRAĆ KSIĄŻKĘ
piątek, 24 lutego 2012 14:55
Istniejąca od 10 lat kampania prowadzona przez fundację ABCXXI – „Cała Polska czyta dzieciom”, uświadamia nam i przypomina jak ważną rolę w rozwoju każdego dziecka odgrywa głośne czytanie. Przez ostatnią dekadę dzięki organizowaniu przez fundacje ABCXXI rożnego rodzaju kampanii, programów, klubów, konferencji, konkursów, szkoleń udało się przekonać niesamowicie znaczną ilość polskich rodzin do tego, iż czytanie jest najlepszą inwestycją w przyszłość ich dzieci.[1]
GIMNASTYKA DLA JĘZYKA Z MAMĄ I TATĄ
piątek, 24 lutego 2012 14:51
Dziecko przygotowuje narządy artykulacyjne do czynności mówienia od najwcześniejszych miesięcy życia (połykanie, ssanie, żucie itd.). W drugim, trzecim roku życia osiąga ono sprawność ruchową pozwalającą na wymawianie, bez większego wysiłku, najłatwiejszych głosek. Rozwijające się stale funkcje kinetyczne umożliwiają w wieku trzech, czterech lat pojawienie się głosek, wymagających bardziej precyzyjnych czynności artykulacyjnych. Najtrudniejsze głoski (wymagające np. unoszenia czubka języka do góry, umieszczenia go za dziąsłami, tworzenia szczeliny między zębami, nadawania językowi ruchów wibracyjnych), pojawiają się dopiero w wieku czterech, pięciu lat i często sprawiają dzieciom trudności. Część dzieci ma z nimi kłopoty jeszcze w okresie szkolnym. Doskonalenie procesu artykulacji opiera się wtedy tylko na czynności mówienia. Na każdym z tych etapów mowę można (i należy) wspomagać odpowiednią gimnastyką narządów artykulacyjnych, podnosząc ich sprawność.
Przyczyny i konsekwencje zachowań agresywnych dzieci
czwartek, 23 lutego 2012 00:00
Współczesny świat przeżywa różnorodne kryzysy: ekonomiczne, ekologiczne, polityczne. Jednak najbardziej niebezpieczny dla rozwoju ludzkości jest kryzys miłości. Ludzie mają coraz większe problemy z uczeniem się miłości i okazywaniem jej innym. Kryzys wartości świata dorosłych, wszelkie uzależnienia najbardziej negatywny wpływ wywierają na młode pokolenie, na dzieci, które dopiero uczą się rozpoznawać świat.
Dalsza część artykułu: Przyczyny i konsekwencje zachowań agresywnych dzieci
Strona 6 z 6